Oprócz opowiadań tego pisarza madame Bonjour poleca również powieści: "Historia jednego życia'', "Mocna jak śmierć'' oraz "Piękny pan''. Wartość całego dzieła Guy de Maupassant'ea polega przede wszystkim na ścisłej obserwacji i pełnej wigoru prostocie stylu. Pisarz nie próbuje analizować życia. Wystarcza mu, że je pokazuje takim, jak widzi, tj. dosyć przeciętne, dosyć brutalne, poddane władzy rozmaitych pożądliwości. Maupassant ukazuje najrozmaitsze środowiska i typy ludzkie, które miał okazję obserwować. Jego pospolici bohaterowie są rysowani piórem oszczędnym i energicznym, bez okrucieństwa, ale i bez sympatii. Skoncentrowana pogarda nadaje utworom Maupassant'ea ton ostrej ironii. W "Pięknym panu'' opisał bezlitosną walkę o byt, czyli o pieniądze, władzę i rozkoszowanie się życiem w świecie prasy i polityki. Sprawy uczuciowe ukazał w "Mocnej jak śmierć''. Aby się zorientować w metodzie śmiałych uproszczeń, jaką Maupassant stosuje chcąc przedstawić złożoność i bogactwo rzeczywistości najlepiej jest sięgnąć po "Historię jednego życia'', w której smutny los kobiety, tak indywidualny w swoich szczegółach, odznacza się taką prawdą, prawdą tak powszechną ze względu na swoją treść i charakter, że nabiera powszechnego znaczenia. Jego tragiczność jest wzbogacona o melancholię niezliczonych istnień, które dostrzec można za tym pojedynczym przypadkiem.*** Za nauczycielką języka francuskiego, Wandą Sawko. [A.T.]