Pierwsze zawierało 9 portretów pisarzy polskich wykonanych przez Zbigniewa Lengrena. Należało ich rozpoznać po twarzach i przedmiotach trzymanych w rękach lub znajdujących się obok. Uczestnicy bez trudu wskazali Jana Kochanowskiego , Marię Konopnicką, Ignacego Krasickiego, Adama Mickiewicza, Elizę Orzeszkową, Bolesława Prusa, Mikołaja Reja i Henryka Sienkiewicza. Kłopot mieli jedynie z Tadeuszem Boyem – Żeleńskim. Dalej, na podstawie swoich czytelniczych doświadczeń, spośród liter - A a, Ą ą, F f, I i, Ć ć, O o, Y y, Q q, Ń ń, Ż ż, E e, W w – trzeba było wybrać te 4, które w polskich książkach są najczęściej używane oraz 4  używane najrzadziej. W „Grzechach wydawców‘’ na podstawie zamieszczonych rysunków należało wykryć cztery „grzechy główne", które niekiedy popełniają wydawcy. Uczniom przyszło się też pogłowić nad związkami frazeologicznymi i uzupełnić brakujące wyrazy tak, by całość tworzyła związek frazeologiczny. Zupełnie nieskomplikowanym okazało się łączenie zdań pojedynczych w zdania złożone za pomocą spójników, chociaż nieco utrudniał to zadanie fakt, że w większości wypadków w logiczną całość łączył zdania więcej niż jeden spójnik. Bez mała 100 % uczestników bezbłędnie wykonało „Kotka, kocicę, kocisko’‘, gdzie oczekiwano zaliczenia wyrazów mających swoje indywidualne znaczenie do grupy wyrazów o znaczeniu ogólnym. Wiadomo, że nieco inaczej wysławiamy się, gdy jesteśmy w sytuacji oficjalnej niż wtedy, gdy znajdujemy się w gronie kolegów szkolnych lub bliskiej rodziny. W pewnych sytuacjach często używane jest, a nieraz nawet niezbędne, słownictwo środowiskowe i zawodowe. Bywa, że niekiedy używa się słów wywodzących się z określonych środowisk przez snobizm albo uleganie panującej modzie. Podane zostały wyrazy i zwroty charakterystyczne dla określonych środowisk. Jakich? „Lufa, belfer, odwalić, waksy ‘’tak powie uczeń, kierowca – „docisnąć do dechy, lewy kurs, kicha nawala, wyciągnąć setkę‘’, ale kto – „ogon, epizod, wejście, krowienta‘’?  Mamy kilka rodzajów liczebników. Oprócz najczęściej używanych głównych i porządkowych są jeszcze zbiorowe, mnożne, wielokrotne, wielorakie,  ułamkowe i nieokreślone. Już sama ich mnogość może przyprawić o ból głowy. A kiedy jeszcze spróbujemy je odmienić i łączyć w związki składniowe … Uczestnicy konkursu podjęli się odczytania zdań typu: „Pukałem do 5 drzwi ‘’, „Sklep z 1001 drobiazgów‘’, …. . Jedną z cech charakterystycznych przymiotników i zbliżonych do nich imiesłowów przymiotnikowych jest to, że przy pomocy pewnych ich form można wskazywać na intensywność cechy określonej przez dany przymiotnik. Mowa tu o stopniowaniu, które nie przysparza większych kłopotów, ale czasami musimy się zastanowić, jak brzmi stopień wyższy jakiegoś rzadziej używanego przymiotnika lub imiesłowu. Jak stopniują się wyrazy : pusty, żółty, łysy, niewyspany, stalowy? „Zamek w zamku‘’- to połączenie tylko pozornie nie ma sensu. Jeśli przypomnimy sobie, że występują w nim dwa wyrazy – homonimy, zrozumiemy znaczenie całości : 1) rodzaj zamknięcia; 2) typ budowli, często obronnej. Uczniowie spróbowali podać po dwa zupełnie różne znaczenia dziesięciu wyrazów i form gramatycznych, np. pal, muł, pensja.

****Spośród uczniów kl. III a największą ilość punktów procentowo – 70,5 % - zdobyły Justyna Górska i Aleksandra Terela; III b – 71 % - Daria Potecka i Klaudia Bartczak; III c – 67,5 % - Mateusz Blacharski i Klaudia Tyszecka. Ostatecznie I miejsce zajęły Daria i Klaudia, II – Justyna i Aleksandra, a III – Mateusz i Klaudia. Jak widać, poziom był wysoki i wyrównany, dlatego gratulacje należą się nie tylko zdobywcom miejsc punktowanych, ale i wszystkim pozostałym czterdziestu czterem uczestnikom współzawodnictwa, chociaż tylko zwycięzcy zostaną uhonorowani okolicznościowymi dyplomami oraz  nagrodami książkowymi.

                                                                                            Anna Traczyk

* Bibliotekarz wykorzystał wybrane zagadki z następujących pozycji : Jan S. Kopczewski „500 zagadek dla miłośników książek”; Andrzej Markowski „500 zagadek o języku polskim”; Lucyna Szczegodzińska „Z książką na wesoło”(cz. 2);